طوفان در دره ای مه آلود

طوفان در دره ای مه آلود</a>

زندگی های ما، هر روز اسیرِ طوفان هایی با شدت و سرعت های متفاوت است. تا آن زمان که مهارت و توانایی لازم برای گذر از این طوفان ها را نیاموخته ایم به هر سو پرتاب می شویم، گاهی زخمی و آسیب دیده بر جای می مانیم تا رمقی دوباره به دست بیاوریم و راه را ادامه دهیم، گاهی خواسته و ناخواسته به مرهمی برای زخم های روح و روان و قلبمان تن در نمی دهیم و قدرت ادامه ی حرکت از ما سلب می شود و در عین زنده بودن، بی آن که آگاه باشیم می میریم! کسب مهارت های مختلف در راه خودشناسی، دیگر شناسی، خدا شناسی و هستی شناسی، کمک می کند بتوانیم در جایی بیرون از گودِ معرکه ها و کارزارِ مسائل و مشکلات، بالاتر از آن ها و مُشرف به صحنه های طوفانی که در جریان است بایستیم و نگاه کنیم و بتوانیم راه های غلبه بر آن را بررسی کرده و خودِ گرفتار در طوفان را از مهلکه نجات دهیم. در واقع، آن طوفان ها هرگز متوقف نمی شوند، بستگی دارد که ما در ته دره ی مه آلود ایستاده باشیم یا بالای کوهی مسلط بر آن!